Η πατρίδα μας διανύει κατά γενική ομολογία την δυσκολότερη περίοδο της μεταπολίτευσης. Παθογένειες όπως οι αμαρτίες του σπάταλου παρελθόντος, οι ατιμώρητες απάτες κατά του δημοσίου, οι υπεράριθμοι κομματικοί στρατιώτες στον κρατικό μηχανισμό και η γραφειοκρατία, σκιαγραφούν μία ζοφερή εικόνα της οποίας κύρια χαρακτηριστικά είναι η κοινωνική μελαγχολία και απαισιοδοξία. Την πιο βαριά σκιά στην κοινωνία μας την ρίχνει «το θηρίο της ανεργίας». Παράλειψη θα αποτελούσε η μη αναφορά στην γενίκευση που επιχειρείται κατά φυσικών προσώπων και πολιτικών πρακτικών και στην καλλιέργεια της πλήρους ισοπέδωσης των ιδεολογιών, που όχι μόνο δεν επιλύουν τα μείζονα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας αλλά κυοφορούν δυσάρεστες εξελίξεις για το δημοκρατικό μας πολίτευμα με κρούσματα βίας και ρατσισμού στον πολιτικό μας βίο.
Η αγωνία όλων είναι ειλικρινής, αλλά το αποτέλεσμα ίδιο με της αμεριμνησίας που επιδείξαμε τόσα χρόνια. Διαπιστώνεται ότι η παγκοσμιοποίηση που συντελείται είναι ελεγχόμενη και η επικράτηση των δυνάμεων του κεφαλαίου και της ανεξέλεγκτης αγοράς είναι βέβαιο πως οδηγούν τις εξελίξεις σε δύσβατες ατραπούς για τον απλό άνθρωπο, καθώς η ιδιότητα του πολίτη γίνεται πιο αναιμική ενώ οι έννοιες υπήκοος, πελάτης, καταναλωτής κερδίζουν έδαφος.
Αντιλαμβανόμαστε την πολιτική ως μια καθημερινή ουσιαστική διαδικασία (αλληλο)προσφοράς, αλλά και ενεργούς εμπλοκής σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό, υπερεθνικό επίπεδο, αλλά και μέσα από μια νέα αντίληψη της ατομικότητας που διαρκώς μάχεται, αντιδρά, επικοινωνεί, συμμετέχει.
Πιστεύουμε στη συλλογικότητα, στη δυναμική των ομάδων να ανανεώνουν τη δημόσια ατζέντα, στη δυναμική που προκύπτει από την Κοινωνία των Πολιτών, η οποία μπορεί και πρέπει να κατοχυρωθεί ως ανεξάρτητη και ακηδεμόνευτη οντότητα. Η πορεία για την πραγμάτωση των ανωτέρω βασικών χαρακτηριστικών θα απαιτήσει ρεαλισμό, τομές και ευρύ κοινωνικό διάλογο και κοινωνικές συναινέσεις.
Επιδιώκουμε την προάσπιση του συλλογικού συμφέροντος, δηλ. την προάσπιση της οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής θέσης των συμφερόντων ευρύτερων κοινωνικών ομάδων και κυρίως των χαμηλόμισθων και των μεσαίων στρωμάτων. Οι αρχές της προσωπικής ελευθερίας ως απουσίας υποταγής, ο πλουραλισμός των απόψεων, η μεταρρύθμιση ως μέσο διεύρυνσης των κοινωνικών και των ατομικών ελευθεριών και η πίστη πως οι άνθρωποι καθορίζουν και αλλάζουν μόνοι τους την κοινωνική τους κατάσταση συνθέτουν το τοπίο του σύγχρονου συλλογικού συμφέροντος.
«Η πολιτική της προάσπισης του δημόσιου συμφέροντος δεν μπορεί να ταυτίζεται με το μάνατζμεντ ή τη διαχείριση πραγμάτων»(Γιώργος Σιακαντάρης) .
Πιστεύουμε στο ενεργητικό και αποτελεσματικότερο κράτος. Ενεργητικό κράτος σημαίνει κράτος που ενισχύει τα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας, καμία ενεργητική ή παθητική πολιτική απασχόλησης δεν μπορεί να πετύχει αν δεν υπάρχει ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Το ενδιαφέρον για τα φτωχά λαϊκά στρώματα επικοινωνεί με την πορεία της οικονομίας, και των αναπτυξιακών διαδικασιών.
Καμία ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι βιώσιμη χωρίς ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής προστασίας, χωρίς ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος.
Αντιπαρατιθέμεθα ευθέως με τη συντήρηση και το λαϊκισμό. Η πρότασή τους είναι απλή, εκφέρεται συνθηματολογικά, επικοινωνείται με ευκολία και στόχο να φτάνει στους πολίτες και να δημιουργεί εντυπώσεις χωρίς όμως να λύνει τα προβλήματα τους. Επιδιώκουμε, ως προοδευτικοί άνθρωποι, να αναλάβουμε δράσεις και πρωτοβουλίες. Φιλοδοξούμε να ασκήσουμε την «τέχνη του ιδανικού», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αρνούμαστε να δούμε το εφικτό ή προοδευτικές προτάσεις.
Πιστεύουμε στη μάχη των ιδεών και όχι στη μισαλλοδοξία. Μαχόμαστε για την επικράτηση των προοδευτικών μας ιδεών σε απόλυτη ρήξη με τις συντηρητικές πολιτικές της μη σύγκρουσης και των δημοσίων σχέσεων. Η θεωρία ότι οι ιδεολογίες πέθαναν δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Επιζητούμε την εξέλιξη, την αλλαγή προς το καλύτερο, περισσότερη ελευθερία, δημοκρατία και ευημερία. Συντηρητικός είναι αυτός που δεν επιθυμεί την αλλαγή, γνήσια προοδευτικοί άνθρωποι υπάρχουν παντού.
Πολιτικός μας στόχος στην τοπική κοινωνία της Πετρούπολης είναι η ένωση και όχι ο κατακερματισμός προοδευτικών ακροατηρίων όλου του φάσματος. Ξεκαθαρίζουμε ότι «πρόοδος» και «συντήρηση» δεν ταυτίζονται με τις τρέχουσες έννοιες της Αριστεράς και της Δεξιάς. Υπάρχουν θεσμοί που κάποτε ήταν προοδευτικοί, αλλά τελείωσε η χρησιμότητά τους.
